عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
آیة الکرسی در روایات منقول از معصومین(ع) به عنوان با فضیلت ترین و مهمترین آیه قرآن کریم معروف شده است، چرا که از طرفی در آن 16 بار (به صورت مستقیم و غیر مستقیم) از خداوند تبارک و تعالی نام برده شده است.و از طرفی پس از ذکر کلمه مقدس توحید ﴿الله لا اله الا هو﴾ صفاتی از خداوند بیان شده است که تنها مختص و شایسته وجود مبارکش بوده و او را از صفاتی همچون سستی و تنبلی، خستگی و خواب و… منزه معرفی می نماید.آیة الکرسی، اعظم آیات قرآن و پربهاترین درّ این صدف گرانبهاست؛چنانکه رسول گرامی اسلام(ص) فرمودند:«ان اعظم آیة فی القرآن ایة الکرسی، من قرأها بعث الله تعالی ملکا یکتب من حسناته و یمحو من سیئاته الی الغد من تلک السّاعة» 1
«همانا عظیم ترین و بزرگترین آیه ای که در کلام مجید واقع شده، آیة الکرسی است، هر کس تلاوت کند آن را حق سبحانه، فرشته ای به طرف وی می فرستد که عمل های نیک او را در دیوان عمل او ثبت می نماید و عمل های بد او را محو می نماید تا روز دیگر از آن ساعتی که آیة الکرسی را خوانده است.»
در منهج الصادقین جلد 2صفحه94 از پیامبر(ص) نقل شده است که به علی(ع) در مورد آیة الکرسی فرمود:
«ای علی تعلیم ده این آیه را (آیة الکرسی) به فرزند خود و بیاموز آن را به اهل خود و به همسایگان خود که حق سبحانه فرو نفرستاد آیتی را که بزرگوارتر از این آیه باشد.»
آیة الکرسی نیز در کلام حضرت رسول(ص)، سرور و سالار آیات قرآن شمرده شده است بدین معنا که هیچ آیه ای در قرآن کریم نمی تواند در برابر این آیه ابراز بزرگی و عظمت نماید.بزرگی و عظمت و آقائی آیات قرآن در شایستگی آیة الکرسی است.
آیة الکرسی «سید آیات قرآن کریم» می باشد.
نامگذاری آیة الکرسی
وقتی قرار باشد در رابطه با آیة الکرسی بحث کنیم، اساساً اولین چیزی که به ذهن می رسد این است که چرا این آیه را به این نام، نامیده اند؟
وجود مبارک کلمه کرسی، موجب شد که این آیه به «آیة الکرسی» معروف شود.
مشهور است که شخص رسول اکرم حضرت محمد(ص) نام مبارک «آیة الکرسی» را بر این آیه شریفه نهادند1 و بیشترین تصریح بر این نام مبارک هم از جانب آن حضرت بوده است.
نزول آیة الکرسی
سبب نزول آیة الکرسی این بوده است که قوم یهود اعتقاد داشتند خداوند پس از آفرینش آسمان ها خسته شده و برای رفع خستگی خود به استراحت پرداخت در تفسیر شریف البرهان در این رابطه آمده است:از امام جعفر صادق(ع) روایت شده است که از پدران بزرگوار خود نقل فرموده که امام علی بن ابیطالب(ع) فرمود:
«چون آیة الکرسی فرود آمد، آیتی فرود آمد از گنج عرش و هر بتی که در مشرق و مغرب عالم بود به روی در افتاد و ابلیس مطرود از این بترسید و قوم خود را گفت امشب حادثه عظیم و واقعه ترسناکی رخ داده و بر جای خود باشید تا در مشارق و مغارب بگردم و ببینم چه حادثه ای واقع شده، پس در اطراف و عالم سیر می کرد تا به مدینه رسید، مردی را گفت دیشب چه حادثه ای رخ داده و چه قضیه ای واقع شده و کدام امر عظیم نازل شده، آن مرد گفت حضرت رسالت، ما را خبر داد که آیتی عظیم الشأن که از گنج های عرش خداست نزول اجلال یافته و از هیبت آن همە بت های عالم به رو در افتادند، ابلیس لعین به نزد قوم خود آمد و خبر داد.»
آیة الکرسی، پیام رهایی از کلیه قیود مادی و خارج شدن از ذلت پرستش خدایان خود ساخته و راه فرار از حاکمان و ستمگران و وسیله رهایی بندگان از بندگی غیر خدا و پناهگاه مطمئنی برای کسب آرامش و اطمینان خاطر می باشد.
آیة الکرسی پیام قیومیت حق بر جهان هستی و وسعت و گستردگی سلطنت او و پیام تسلیت بندگان در برابر اراده و قدرت لایزال خداوند است، خداوندی که لحظه ای از توجه بندگانش غافل نشده و ذره ای سستی و ضعف در او راه ندارد چون او بر این دنیا و هرآنچه که در آن است قیوم است و شرط اصلی قیومیت آن است که غفلت و سستی در آن کارگر نیفتد درحالیکه خدایان مورد پرستش مشرکان و غیر موحدان، نه اراده ای دارند و نه هوشیاری و قدرتی.